Ο
Κώστας Καρούσος δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή, με τον τίτλο
«ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ», το 1985. Αποτελείται από 24
ποιήματα και είναι αφιερωμένη στους οικοδόμους. Ανάμεσα στους στίχους μπορείς
να αφουγκραστείς την κουρασμένη ανάσα
του εργάτη, νιώθεις να σε χτυπούν οι παλμοί της ανήσυχης σκέψης του, σε αγγίζει
η αγωνία του άνεργου, σε ανατριχιάζει η βουή του αγώνα. Όμως ο ποιητής δεν
αρκείται στην περιγραφή των συνθηκών που συνθέτουν το παρόν. Με το μολύβι του
τραβάει στο χαρτί τις γραμμές των σκαλωσιών που θα στηρίξουν το πολυπόθητο
αύριο και προσφέρει στον αναγνώστη ένα πλατύ χαμόγελο αισιοδοξίας σαν του εργάτη
που το χτίζει.
ΑΝΕΡΓΕ
Έπιασες
τον εαυτό σου
να
υψώνεται κρυφά
πάνω
από τις κραυγές της πολιτείας σου.
Ν’
ανταμώνει στις γωνιές του ορίζοντα
μιας
καμπάνας την ηχώ
που
κάνει κύκλους
(κραυγές
ευλαβικές ή πονεμένες)
πάνω
απ’ την πολιτεία σου
που
δεν έχουν ακόμα οι χάρτες.
Έπιασες
τον εαυτό σου
μπροστάρη
δουλευτή
και
αμετάπιστα ροζιασμένο
-άλλοτε
τόσο αυθόρμητο!-
να
σηκώνεται
πάνω
απ’ τις πελαγίσιες αρμάδες ταξιδευτών
που
οργώνουν τις άνοιξες του ορίζοντα
νάβρουν
τη μοίρα της πολιτείας σου.
Υπομονής
μάτι μελαγχολικό
ανοίγει
στις παλάμες σου άνεργε
φτερούγες
δυνατές
μάτι
που τρυπάει το μέλλον
κι
ασυγχώρητα πλάθει της αλήθειας το κορμί.
Έπιασες
τον εαυτό σου
να
παραμονεύει την κρυφή την ώρα
η
οργή της πολιτείας σου
πότε
θα ξεχυθεί
από
τις σκέψεις μας
και
μες απ’ τις παλάμες μας.
Έπιασες
τον εαυτό σου
με
όρεξη διπλωμένη
σκυφτό
λαβωμένο
στη
ξαγρύπνια του άνισου αγώνα
μπροστά
στη μεγάλη πολιτεία,
να
δένει τη μιλιά του
στην
άκρη του όπλου,
να
σηκώνει του ματιού την ασπίδα
και
αγνά
στην
ομορφιά πούχει τούτες τις ώρες ο αγώνας
να
ζυγιάζει την ελπίδα
μεγαλόπρεπα
τρανή
για
την οικογένεια
για
το νέο σχολειό
για
τη νέα πατρίδα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ
(Στη
φωτογραφία οικοδόμοι έξω από το καφενείο "Νέον" (πιάτσα των κτιστών) στην
Ομόνοια. Φωτογραφία του Ανδρέα Μπέλια, από το βιβλίο του Γ. Ιωάννου Ομόνοια
1980, Εκδόσεις Κέδρος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου