«Η ζωή μου όλη»…

Μάρτης 1990. Στο στούντιο του 2ου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ο Στέλιος Καζαντζίδης φιλοξενούμενος του αξέχαστου Πάνου Γεραμάνη σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε σε 10 εκπομπές, εγκαινιάζοντας τη θρυλική εκπομπή του Πάνου «Λαϊκοί Βάρδοι». Η συνέντευξη φτάνει στο τέλος, και ο Πάνος ρωτά τον Στέλιο:

«ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ: (…) θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου τραγούδι και ποιο αφιερώνεις αυτή τη στιγμή, στο κλείσιμο της σειράς αυτών των εκπομπών (…) Και να αφιερώσεις δυο απ’ τα τραγούδια σου στα εκατομμύρια των θαυμαστών σου και των ακροατών μας.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ: Ε, αυτό, Παναγιώτη, είναι γνωστό, το ’χω πει εκατοντάδες φορές και θα το ξαναπώ. «Η ζωή μου όλη» είναι το τραγούδι που αγάπησα περισσότερο. Του Άκη Πάνου. Αυτού του μεγάλου συνθέτη. Στον οποίο εύχομαι να μην παραδώσει και αυτός τα όπλα όπως εγώ, κι αν μπορεί να συνεχίσει.

Π.Γ.: Κι ένα άλλο τραγούδι σου;

Σ.Κ.: Όλα τ’ άλλα μαζί κάνουν το τραγούδι αυτό…»

Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ

(Στίχοι-μουσική: ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ)

Η ζωή μου όλη είναι μια ευθύνη

όλα μου τα παίρνει τίποτα δε δίνει

η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι

που 'χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει

Η ζωή μου όλη μια ανοησία

κι η μοναδική μου η περιουσία

η ζωή μου όλη είναι μια θυσία

που σκοπό δεν έχει ούτε σημασία

Η ζωή μου όλη είναι ένα τσιγάρο

που δεν το γουστάρω κι όμως το φουμάρω

κι όταν γίνει η γόπα κέρασμα στο χάρο

όταν έρθει η ώρα και τόνε τρακάρω

―Απόσπασμα συνέντευξης: Από το βιβλίο του Βασίλη Καρδάση «ΠΑΝΟΣ ΓΕΡΑΜΑΝΗΣ, σε δρόμους λαϊκούς», εκδόσεις Άγκυρα, 2010.

―Φωτογραφία (Τ. Πανανανίδη): Ο Άκης Πάνου με το Στέλιο Καζαντζίδη (λεπτομέρεια). Από το βιβλίο-λεύκωμα του Πάνου Γεραμάνη «ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ, όταν η φωνή φτάνει το θρύλο», εκδόσεις Άγκυρα, 2001.

Χαροκόπου 1942-1953

Ο Άκης Πάνου είναι ένας από τους πιο σπουδαίους τραγουδοποιούς του λαϊκού τραγουδιού. Εκτός από τη μουσική συνήθιζε να γράφει και τους στίχους των τραγουδιών του. «Έφτιαξε» σχετικά λίγα τραγούδια  που όμως αγαπήθηκαν πολύ και θα τραγουδιούνται και στο μέλλον. Το «Χαροκόπου 1942-1953» ή, όπως είναι πιο γνωστό, «Εφτά νομά» πρωτοτραγουδήθηκε το 1982 από τον Γ. Νταλάρα στον δίσκο «Θέλω να τα πω».

Εδώ το ακούμε από τον Λεωνίδα Βελή, έναν σημαντικό τραγουδιστή  με  ξεχωριστή και αξιοπρεπή παρουσία,  που πορεύεται μέχρι σήμερα με σεμνότητα στον χώρο του λαϊκού τραγουδιού. Από τον δίσκο «Άκη Πάνου: πρώτη γνωριμία με τον Λεωνίδα Βελή» (1984).

Εφτά νομά σ’ ένα δωμά

πού να ξαπλώ να κλείσεις μα;

Ο ένας πάει σινεμά

ο άλλος πέφτει και κοιμά

ύπνος με βάρδια δηλαδή

στην πόρτα σύρμα για κλειδί.

Εφτά νομά δυστυχισμέ

σ’ ένα δωμά φυλακισμέ

δικαίως αγανακτισμέ

και με τα πάντα αηδιασμέ

πώς τα ’χεις έτσι μοιρασμέ

ντουνιά ψευτοπολιτισμέ;

Οι δυο δουλέ απ’ τους εφτά

από τα χρέ τι να προφτά;

Σαν τα τσουβά , σαν τα σκουπί

εφτά νομά χωρίς ελπί

σ’ ένα δωμά μισογιαπί

ποιος να φωνά και τι να πει;

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ