Γιάννης Σκαρίμπας, «Εκατονταπενηντάχρονος»

Μια εθνική μόνον επανάσταση,

χωρίς την κοινωνική καταξίωσή της,

είναι μια «φαινομενοφάνεια»

που τα «κατεστητά» την επιτρέπουν.

Τι θάχαναν; Και η ανεξαρτησία δική τους θάταν…

Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου

συνήθιζαν μόνο αναμετάξυ τους την τύφλωση.

Οι λόγιοι της Διασποράς,

αυτοί τύφλωναν ολόκληρο το έθνος.

Ο μη έχων – αυτός – αποστολήν

είναι ένας συνάνθρωπος χρήσιμος.

Ο νομίζων (εαυτόν) ότι έχει –

απ’ αυτόν να φυλάγεστε…

Μια ακόμα σοφία στις υπάρχουσες

είναι ένα ακόμα απομυζητήριο του αίματος.

Η λίμη τους

θα μας μεταβάλει σε αντικείμενα – (res).

Περισσότερο από τη βία το ψέμα

είναι εκείνο που σηκώνει σαν Άτλας τα συμφέροντα.

Γιατί ενώ στη βία του άλλου

μπορείς ίσως ν’ αντιτάξεις τη βία τη δική σου,

στο ψέμα μνέσκεις καταευχαριστημένος

και μάπας «εκατονταπενηντάχρονος».*

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ

*= συμπανηγυριστής των εκατονταπενηντάχρονων του ‘21

[ΤΟ 1821 ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ, Ανθολόγηση – Επίμετρο: Ηλίας Γκρης, Κέδρος 2011]

Περισσότερα ποιήματα για το 1821 εδώ.