ΤΡΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ του Γιάροσλαβ Σέιφρτ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ

Λευκό κουνάς μαντίλι από πέρα

σ' αυτόν που φεύγει, να τον χαιρετάει.

Ναι, κάτι τελειώνει κάθε μέρα·

τελειώνει πάντα κάτι ωραίο, πάει.

Το ταχυδρομικό το περιστέρι

γυρνά φτεροκοπώντας στη φωλιά του.

Ελπίδα ή απελπισία θα μας φέρει

καθέναν μας εκεί που 'ν' η χαρά του.

Τα δάκρυα σκούπισε και δες τη μέρα.

Κι αν κλαις, το μάτι σου ας χαμογελάει.

Ναι, κάτι αρχίζει ωραίο κάθε μέρα·

ωραίο πάντα κάτι ξεκινάει.

ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΡΟΔΑ

Μεταξύ δύο πόλων εκτείνεται ο κόσμος

όπως και το γαϊδουροτόμαρο.

Και η ζωή μεταξύ δύο πραγμάτων:

ανάμεσα ψωμί και τριαντάφυλλα.

Βοά ο κόσμος και τα τύμπανα επαναλαμβάνουν.

Για πράγματα μικρά, μεγάλος πόλεμος και μάχες.

Οι νικητές κι οι νικημένοι δρόμο αφήνουν-πιάνουν,

στα σπίτια τους γυρνούν από φαράγγια κι από ράχες.

Δυο ζάρια, δύο λόγια θαυμαστά στο σύνολό τους

της Ιστορίας παίζει η σάλπιγγα: ψωμί και ρόδα.

Γυρνάς, τ' ανάποδο για να χτυπήσεις τύμπανό τους,

και σείεις την κορνέτα που 'χες όπλο παρά πόδα.

Και στο γαϊδουροτόμαρο, του έρωτά μας που 'ναι

πολέμου τύμπανο, λιμοί και χάροι καρτερούνε.

ΕΡΩΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Μπορώ ν' ακούω αυτό που οι άλλοι δεν ακούνε·

γυμνές πατούσες σε βελούδο να πατούνε·

το χνότο κάτω από τη σφραγισμένη κόλλα·

και των χορδών τα τρέμολα αδόνητα όλα.

Διωγμένος απ' του κόσμου τη βουή, τη ζάλη

μπορώ να δω ό,τι αδυνατούν να δούνε οι άλλοι:

τον έρωτα να 'χει ντυθεί γέλιου κομμάτια

που κρύβονταν στα βλέφαρα, πάνω απ' τα μάτια.

Ακόμα και χιονιού νιφάδες αν τα σκέπουν,

τα μάτια μου ροδώνες ανθισμένους βλέπουν.

Τον έρωτα άκουσα από δίπλα μου να φεύγει,

σαν έγιναν τα χείλη μας του πόθου ζεύγη.

Μα ποιος ωστόσο θα μου κόψει την ελπίδα

(ο φόβος ή η απογοήτευση που είδα)

γονατιστός να σε ικετεύω; Πες μου, έλα!

Τις καλλονές συνήθως τις χτυπάει η τρέλα.

Jaroslav Seifert

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

Ο Τσέχος δημοσιογράφος και ποιητής Γιάροσλαβ Σέιφρτ (1901-1986) είναι κορυφαίος εκπρόσωπος της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας στην πατρίδα του. Ίδρυσε μαζί με άλλους ποιητές την επιθεώρηση Ντεβιέτσιλ, ένα από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά περιοδικά που «έγραψαν ιστορία». Υπήρξε υπερρεαλιστής και ταυτόχρονα κομμουνιστής με την καρδιά του. Μετά το 1968 περιέπεσε σε κομματική δυσμένεια. Το 1977 υπέγραψε την περίφημη Χάρτα. Το 1984 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ.

Διάστιχο