αναγκαίως δ΄ έχει
βίον θερίζειν, ώστε κάρπιμον στάχυν
και τον μεν είναι, τον δε μη.
Τα ξέρεις όλα : του
κάκου ψάχνω εγώ,
ποιο χώμα πρέπει
για να οργώσουμε, και ποιο πρέπει να σπείρουμε με στάρι.
Η γης είν΄ όλη
μαύρη από τα βάτα, κι απ΄ τα κακά χορτάρια,
και μήτε νοιάζεται
καθόλου για τα δάκρυα που πέφτουν ή για τη βροχή.
Τα ξέρεις όλα : κι
εγώ είμαι καθισμένος, και προσμένω,
με δεμένα μάτια,
και με τα χέρια μου αποκανωμένα,
ώσπου να σηκωθεί κι
ο στερνός πέπλος,
κι η θύρα ν΄
ανοιχτεί, πρώτη φορά.
Τα ξέρεις όλα :
εγώ, όμως, δεν μπορώ να ιδώ.
Ελπίζω η ζωή μου να
μην πήγε του κάκου.
Και ξέρω – εμείς,
πως πάλε θα βρεθούμε,
σε κάποια θεία
αιωνιότητα, μαζί.-
απόδοση : Ναπολέων
Λαπαθιώτης
Ακολουθεί το πρωτότυπο:
The
true knowledge
Thou knowest all; I seek in vain
What lands to till or sow with seed--
The land is black with briar and weed,
Nor cares for falling tears or rain.
Thou knowest all; I sit and wait
With blinded eyes and hands that fail,
Till the last lifting of the veil
And the first opening of the gate.
Thou knowest all; I cannot see.
I trust I shall not live in vain,
I know that we shall meet again
In some divine eternity.
Oscar
Wilde
Ο
ποιητής, δραματουργός, μυθιστοριογράφος και κριτικός Όσκαρ (Φίνγκαλ Ο' Φλάιερτι
Γουίλς) Ουάιλντ (Oscar Wilde) γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 16 Οκτώβρη του 1854
στο Δουβλίνο.
Βρήκα
το ποίημα «ξεφυλλίζοντας» τις Σελίδες του Νίκου Σαραντάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου