Ήρθε λοιπόν η
πολυπόθητη βροχή, μα δε φτάνει να ξεπλύνει τις βρωμιές μας…
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Είμαστε τα κορίτσια
που κουράστηκαν
να γελούν και να
αμύνονται.
Είμαστε οι ρίζες
των δέντρων που ξάπλωσαν
ο αέρας που
κουνούσε πάνω τους τα φύλλα.
Άδειοι στρατώνες οι
ψυχές μας, μυρίζουν
το φθινόπωρο πέρ’
απ’ το δάσος.
Η βροχή μυρίζει, τα
φύλλα μυρίζουν
η γη μυρίζει.
Οι νέοι άνθρωποι
φεύγουν
τα παραθυρόφυλλα
κλείνουν.
Μπαίνουν τα
γυναίκεια ποδήλατα
στην αποθήκη.
Το άλλο καλοκαίρι
θα ευθυμήσουμε.
Είμαστε οι άνθρωποι
που έμειναν
είναι κι αυτό κάτι.
(1941;)
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΚΡΗΣ
«ΓΡΑΠΤΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Β.
ΜΑΚΡΗ», εκδόσεις «Βιβλιοπωλείον της Εστίας», Αθήνα 1986.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου