Σαν σήμερα εκτελέστηκε το 1936
ο Λόρκα. Σου στέλνω μια μεταφρασούλα από τα "Σονέτα του σκοτεινού έρωτα -
Sonetos del amor oscuro". Το σχέδιο είναι του Λόρκα.
Ειρήνη
Φιλιππίδου
Soneto de la dulce queja
Tengo miedo a perder
la maravilla
de tus ojos de
estatua, y el acento
que de noche me pone
en la mejilla
la solitaria rosa de tu
aliento.
Tengo pena de ser en
esta orilla
tronco sin ramas, y
lo que más siento
es no tener la flor,
pulpa o arcilla,
para el gusano de mi
sufrimiento.
Si tú eres el tesoro
oculto mío,
si eres mi cruz y mi
dolor mojado,
si soy el perro de
tu señorío,
no me dejes perder
lo que he ganado
y decora las aguas
de tu río
con hojas de mi οtoño enajenado
***
Σονέτο του γλυκού παράπονου
Φοβάμαι
μήπως χάσω το θαύμα
των
γλυπτών ματιών σου, και τη μελωδία
που
τη νύχτα στο μάγουλό μου ακουμπά
το
μοναχικό ρόδο της αναπνοής σου.
Πονάω
που βρίσκομαι σε τούτη την ακτή,
κορμός
χωρίς κλαδιά, κι η λύπη μου είναι
που
δεν έχω λουλούδι, λάσπη ή πηλό
για
το σαράκι της θλίψης μου.
Αν
ο κρυμμένος θησαυρός μου είσαι συ,
αν
είσαι εσύ ο σταυρός κι ο νωπός μου πόνος,
αν
είμαι εγώ το σκυλί του αρχοντικού σου,
μη
μ΄αφήσεις να χάσω ό,τι κέρδισα
και
στολίζει τα νερά του ποταμού σου
με
φύλλα απ’ το χαμένο μου φθινόπωρο.
Πηγή:
Μουσικά Προάστια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου