(Σαν σήμερα, στις 9 Μάρτη του 1925, γεννήθηκε ο Μανόλης Αναγνωστάκης.)
Το
ναυάγιο
Θα
μείνω κι εγώ μαζί σας μες στη βάρκα
Ύστερα
απ’ το φριχτό ναυάγιο και το χαμό
Το
πλοίο βουλιάζει τώρα μακριά
(Πού
πήγαν οι άλλες βάρκες; ποιοί γλιτώσαν;)
Εμείς
θα βρούμε κάποτε μια ξέρα
Ένα
νησί ερημικό όπως στα βιβλία
Εκεί
θα χτίσουμε τα σπίτια μας
Γύρω
γύρω απ’ τη μεγάλη πλατεία
Και
στη μέση μια εκκλησιά
Θα
κρεμάσουμε μέσα τη φωτογραφία
Του
καπετάνιου μας που χάθηκε —ψηλά ψηλά—
Λίγο
πιο χαμηλά του δεύτερου, πιο χαμηλά του τρίτου
Θ’
αλλάξουμε τις γυναίκες μας και θα κάνουμε πολλά παιδιά
Κι
ύστερα θα καλαφατίσουμε ένα μεγάλο καράβι
Καινούριο,
ολοκαίνουριο και θα το ρίξουμε στη θάλασσα.
Θα
’χουμε γεράσει μα θα μας γνωρίσουνε.
Μόνο
τα παιδιά μας δε θα μοιάζουνε μ’ εμάς.
ΜΑΝΟΛΗΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
(Η
ΣΥΝΕΧΕΙΑ 3)
Ο
ποιητής διαβάζει το Ναυάγιο:
Το ποίημα μελοποιήθηκε από το Μίκη Θεοδωράκη και περιλαμβάνεται στο δίσκο «Μπαλάντες». Ερμηνεύει ο Πέτρος Πανδής:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου