Είναι
κόκκινο σαν αίμα σαν ανοίγει το πρωί,
κι
η δροσούλα δεν τ' αγγίζει από φόβο μην καεί,
ανοιχτό
το μεσημέρι σαν κοράλλι, σαν παιδί,
μες
στα τζάμια, μαγεμένος, σκύβει ο ήλιος να το δει,
άσπρο
γίνεται, κι είν' άσπρο, κοχυλάκι του γιαλού,
σαν
λιποθυμάει η μέρα στις βιολέτες του νερού.
Κι
όταν πια σημάνει η νύχτα, τη φλογέρα τη γλυκιά,
και
τ' αστέρια αλλάξουν θέση στ' ουρανού την απλωσιά,
πριν
τελειώσει το τραγούδι κι ο αγέρας κοιμηθεί,
μέσα
στο βαθύ σκοτάδι σιγανά θα μαραθεί,
πριν
τελειώσει το τραγούδι κι ο αγέρας κοιμηθεί,
μέσα
στο βαθύ σκοτάδι σιγανά θα μαραθεί.
Federico
Garcia Lorca
(Μετάφραση:
Αλέξης Σολωμός)
Μουσική:
Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνεύει
η Φλέρυ Νταντωνάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου