ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Έπρεπε ν’ ανακαλύψω γρήγορα το μυστικό – ήταν μια υπόθεση σκοτεινή, μια συνωμοσία θα ‘λεγα, για την οποία όλοι απέφευγαν να μιλήσουν, ακόμα κι ο ίδιος ο πατέρας μου μετά το δείπνο άναβε τσιγάρο κι έμενε σιωπηλός, εγώ ονειρευόμουν ένα λεωφορείο μια νύχτα φθινοπωρινή, μια εκδρομή με παλιούς φίλους στο χαμένο μας όνειρο ή άφηνα τις μύγες πάνω στο πρόσωπό μου διότι λησμόνησα να σας πω ότι είχα πεθάνει από καιρό, μόνο που έπρεπε να το κρύβω, γιατί τι άλλο πιο επαίσχυντο από συντρόφους που λιποτακτούν ή ακόμα χειρότερο που επιμένουν να ονειροπολούνε.

Κι ίσως, σκέφτομαι, η Κόλαση είναι ένα παιχνίδι

που κερδίζεις.

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

(«Βιολέτες για μια εποχή», εκδόσεις Κέδρος)