ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ – Ποιήματα από την απομόνωση

Ο Αλέκος Παναγούλης (1939-1976) υπήρξε κορυφαία ηρωική μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα. Ο Παναγούλης κατέγραψε με στίχους τα βιώματά του στην απομόνωση της  φυλακής, όπου κλείστηκε για την αντιδικτατορική αγωνιστική του δράση. Τα ποιήματά του συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση με τίτλο «τα ποιήματα». Από την έκδοση αυτή παρουσιάζουμε τέσσερα ποιήματα.

Η ΜΠΟΓΙΑ

Ζωντάνεψα τους τοίχους

φωνή τους έδωσα

πιο φιλική να γίνουν συντροφιά

Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν να μάθουνε

που βρήκα τη μπογιά

Οι τοίχοι του κελιού

το μυστικό το κράτησαν

κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού

Όμως μπογιά δε βρήκαν

Γιατί στιγμή δε σκέφτηκαν

στις φλέβες μου να ψάξουν

Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΜΟΥ

Ένα σπιρτόξυλο για πέννα

αίμα στο πάτωμα χυμένο για μελάνι

το ξεχασμένο περιτύλιγμα της γάζας για χαρτί

Μα τι να γράψω;

Τη Διεύθυνσή μου μονάχα ίσως προφτάσω

παράξενο και πήζει το μελάνι

Μέσ’ από φυλακή σας γράφω στην Ελλάδα

(Στρατιωτικές Φυλακές Μπογιατίου, 5 Ιουνίου 1971 – Μετά ξυλοδαρμό)

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

Ψυχή φυλακισμένη στο κορμί

Κορμί φυλακισμένο στη ζωή

Ζωή φυλακισμένη μεσ’ στο Χρόνο

Πνεύμα π’ απ’ όποια φυλακή κι αν βγει

σε φυλακή πάλι θα πέσει

Κι είναι μονάχα το κορμί π’ αγάπησε τη φυλακή του

Πώς να μην έρθει ο θάνατος λοιπόν;

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Τρία βήματα μπροστά

και τρία πίσω πάλι

Χίλιες φορές την ίδια διαδρομή

Έξη χιλιάδες βήματα…

Ο σημερινός περίπατος με κούρασε ίσως

γιατί τα βήματα μετρούσα

Τώρα σταμάτησα

μα αύριο αντίθετα θ’ αρχίσω να βαδίζω (η ποικιλία ομορφαίνει τη ζωή)

και κάτι άλλο σκέφτομαι

μικρότερα τα βήματα αν κάνω

τέσσερα – τέσσερα μπορεί να τα μετρώ!

Καλά το σκέφτηκα

Πιο όμορφη θα γίν’ η διαδρομή!!...