Από
εκείνη την ατμόσφαιρα της ροκ μουσικής των περασμένων δεκαετιών, που κομμάτι της ήταν οι αγαπημένοι ήχοι της ηλεκτρικής
κιθάρας, του μπάσου και των ντραμς, έμειναν οι ήχοι - αγαπημένοι για πάντα. Η
ατμόσφαιρα χάθηκε μαζί με τη νιότη αυτών που την έζησαν,
όμως δεν πρόκειται να σβήσει, σε πείσμα της σύγχρονης παρακμής και της μπόχας
που αναδύεται από την αποσύνθεση.
Όταν
πρωτάκουσα αυτό το τραγούδι ένιωσα κάτι από την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής. Οι
«ΠΛΗΝΘΕΤΕΣ» είναι μια μπάντα που δημιουργήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1999.
Ανάμεσα στα τραγούδια του πρώτου τους δίσκου
(που είχε για τίτλο το όνομά τους) βρίσκεται το μελοποιημένο ποίημα «Χαμένα»
της Μαρίας Πολυδούρη.
Συνηθίζεται
να λέμε πόσο σπουδαίο ρόλο έπαιξαν οι συνθέτες που με όχημα τα τραγούδια έφεραν
τους ποιητές κοντά στο λαό. Το όχι πολύ
γνωστό συγκρότημα από την Κρήτη, με τη μουσική του πρόσθεσε μια ακόμα διάσταση
στους όμορφους στίχους, δίνοντας αφορμή στις νεότερες ηλικίες να συναντηθούν με
την Πολυδούρη.
Χαμένα
Προσμένω, ειν’ η ψυχή μου ελπίδα,
στη
νύχτα την τρισκοτεινὴ
τον ήλιο
τέτοιον που πρωτοείδα
εκεί αντικρύ μου να φανή.
Προσμένω που
σημαίνουν τώρα
στριγγὲς
φωνὲς το χαλασμό,
προσμένω την
γαλήνιαν ώρα,
το
βραδυνὸ χαιρετισμό.
Στην
ξερασιὰ τώρα το χιόνι
πώχει
σα
σάβανο απλωθή,
το μακρεμένο
χελιδόνι
προσμένω πως θα
ξαναρθή.
Όλα προσμένω τα χαμένα
κ’ η ελπίδα
μάγισσα μια γρηὰ
μου
λέει πως έρχονται ολοένα
οι
σκιὲς που χάνονται μακριά.
ΜΑΡΙΑ ΠΟΛΥΔΟΥΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου