Τρία ποιήματα, τρεις στιγμές, τα Χριστούγεννα του ποιητή, ο ποιητής μπροστά στα Χριστούγεννα, ο Σαχτούρης απέναντι στα Χριστούγεννα, η λύπη, το γκρίζο της απογοήτευσης, και της στάχτης, το μαύρο του σκότους, το κόκκινο του αίματος, και της ελπίδας, της ζωοδότρας δύναμης που σιγοκαίει στις στάχτες, «κι όλες οι ρόδες κόκκινες όπως πρώτα θα γυρίζουν πάλι», όταν έρθει ο χρόνος…
***
Χριστούγεννα 1948
Σημαία
ακόμη
τα δόκανα στημένα
στους δρόμους
τα μαγικά σύρματα
τα σταυρωτά
και τα σπίρτα
καμένα
και πέφτει η οβίδα
στη φάτνη
του μικρού Χριστού
το αίμα το αίμα το
αίμα
εφιαλτικές γυναίκες
με τρυφερά κέρινα
χέρια
απεγνωσμένα
χαϊδεύουν
βόσκουν
στην παγωνιά
καταραμένα πρόβατα
με το σταυρό
στα χέρια
και το τουφέκι της
πρωτοχρονιάς
το τόπι
ο σιδηρόδρομος της
λησμονιάς
το τόπι του θανάτου
(Από τη συλλογή Με το πρόσωπο στον τοίχο)
Τα λυπημένα Χριστούγεννα των ποιητών
στην Ελένη Θ.
Κωνσταντινίδη
Είναι τα λυπημένα
Χριστούγεννα 1987
είναι τα χαρούμενα
Χριστούγεννα 1987
ναι, τα χαρούμενα
Χριστούγεννα 1987!
σκέπτομαι τόσα
δυστυχισμένα Χριστούγεννα…
Α! ναι είναι πάρα
πολλά.
Πόσα δυστυχισμένα Χριστούγεννα
πέρασε ο Διονύσιος Σολωμός
πόσα δυστυχισμένα
Χριστούγεννα πέρασε ο Νίκος Εγγονόπουλος
πόσα δυστυχισμένα
Χριστούγεννα πέρασε ο Μπουζιάνης
πόσα ο Σκλάβος
πόσα ο Καρυωτάκης
πόσα δυστυχισμένα
Χριστούγεννα πέρασε ο Σκαλκώτας
πόσα
πόσα
Δυστυχισμένα
Χριστούγεννα Ποιητών.
(Από τη συλλογή Καταβύθιση)
Ο νεκρός τις γιορτές
Εδώ και πολλά
χρόνια
σαν πλησιάζουν τα
Χριστούγεννα
(αυτός) ο νεκρός
γεννιέται μέσα μου
δε θέλει δώρα
δε θέλει χρήματα
πάγο και χρόνια
χιόνια και πάγο
σκισμένα ρούχα
αχνά παπούτσια
ο χρυσός νεκρός
θα βγει έξω
δεν τον γνωρίζει
κανένας
τον αλήτη νεκρό
θα κάτσει στο πικρό
καφενείο
να πιει τον καφέ
του
κι ύστερα πάλι
σε λίγες μέρες
ήσυχα θα πεθάνει (ο
νεκρός)
όταν έρθει ο χρόνος
κι όλες οι ρόδες
κόκκινες όπως πρώτα
θα γυρίζουν πάλι.
(Από τη συλλογή Εκτοπλάσματα)
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
ΜΙΛΤΟΣ ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου