Χρήστος Δημούλας: ΠΡΟΣΦΥΓΟΜΑΝΑ

Ρίξε τις κατάρες σου κι εδώ
κι εδώ σκοτώνουνε τ' άμοιρα παιδιά σου
πόσο ντρέπομαι στα μάτια να σε δώ
ν' αγγίξω το αίμα που τρέχει στην καρδιά σου.

Βάζουνε κι εδώ το χέρι τους στον φόνο
γδαρμένη μάνα, σφαγίο στο τσιγκέλι
σου έπνιξαν το γιό και σε κερνάνε πόνο
σου κλείνουν την ελπίδα σε ΝΑΤΟϊκό βαρέλι.

Η Ένωση των Ευρωπαίων, σε βομβαρδίζει διαρκώς
μουσική φρικιαστική, σονάτα είναι τρόμου
οι εκτελεστές σου, ένας θίασος σατανικός
σε παραστάσεις του θανάτου, καταμεσής του δρόμου.

Συρματοπλέγματα και τοίχοι όπου πάς
μιά ανάσα είσαι που διέξοδο γυρεύει
πόσο ν' αντέξεις ν' αγαπάς
μια κοινωνία που την οργή σου την θεριεύει.

Χρήστος Δημούλας

Ευχαριστούμε τον ποιητή για την αποστολή του ποιήματος.