Κάθομαι
καμιά φορά και συλλογιέμαι τους ρακοσυλλέκτες, έρχονται πάντα από πολύ μακριά,
απ’ την Καρχηδόνα ή την Πετρούπολη, συνήθως φοράνε καπέλα δυσανάλογα με τους
νεκρούς τους, έτσι χάνουν σιγά σιγά τις αναμνήσεις τους, είναι χαμερπείς και
θλιμμένοι, ο Ρεμπώ ευχαρίστως θα τους εφόνευε μ’ ένα ψαλίδι ― εγώ όμως τους
λυπάμαι, γιατί μες στα γένια τους έχουν λίγα άχυρα απ’ αυτά που αμάρτησα παιδί,
έχουν δυο πυροβολισμούς στα μάτια τους απ’ την έκπληξη της μέρας και τα
μαγειρεία που τρώνε σιωπηλοί βγάζουν καπνούς σε σχήματα αγχόνης
όπου
θα κρεμάσουμε κάποτε όλους τους δημαγωγούς.
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Εγχειρίδιο
ευθανασίας (1979)
ΤΑΣΟΣ
ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ - Υάκινθοι, βιολέτες και ηλιοτρόπια (επιλογή Γ. ΚΟΝΤΟΣ), ΚΕΔΡΟΣ 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου