«…Βλέποντας
ο Σικελιανός το φασισμό να απλώνει πάνω από την Ευρώπη και να αρπάζει στα
βρόγχια του τον χιλιοβασανισμένο ελληνικό λαό, πετά τον ιδεαλισμό, τον
εγωτισμό, την ωραιοπάθειά του και στρέφει την καρδιά και το πνεύμα του στη ζωή
και το λαό. Σμίγει την ποίησή του με τον απελευθερωτικό αγώνα και τους
σοσιαλιστικούς πόθους του λαού. Το 1941 εντάσσεται στο ΕΑΜ και πρωτοστατεί στην
προπαγάνδισή του με πέντε χειρόγραφα ποιήματα, με τίτλο «Ακριτικά», τα οποία,
εικονογραφημένα με ξυλογραφίες του Σπύρου Βασιλείου, κυκλοφορούν παράνομα. Σ'
όλη τη διάρκεια της Κατοχής, υποφέρει όπως όλοι οι αγωνιστές του λαού,
γυρίζοντας την πλάτη στη δυνατότητα να ζήσει με άνεση και ασφάλεια. Δημοσιεύει
συνεχώς ποιήματά του σε ΕΑΜίτικα έντυπα για το «Νέο Εικοσιένα», όπως αποκαλεί
το ΕΑΜ…» (από αφιέρωμα της Αρ. Ελληνούδη στον Ριζοσπάστη – διαβάστε εδώ).
Το
ποίημα που παρουσιάζουμε δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νεοελληνικά Γράμματα στις 4
Γενάρη του 1941. Οι στίχοι με τα κεφαλαία είναι του ποιητή. Ξαναδημοσιεύτηκε
στην εφημερίδα Αυγή (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας) στην επέτειο της 28
Οκτώβρη, στα 1954.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
ΣΙΜΑ
Σας μόνο, εκεί μονάχα πρέπει,
στην
πιο αψηλή του μόχτου σας κορφή
που
τα Έργα δε χωρίζουν απ’ τα Έπη
σα
θάμουνα στο πλάι σας, αδερφοί,
Εκεί
που η λόγχη και το Πνέμα ειν’ ένα,
κι
ένα η ψυχή μαζί με το κορμί
κι
όλα τ’ αόρατα φανερωμένα
στης
Εφόδου την ύστατην ορμή,
εκεί
μονάχα, τον υπέρτατο αίνο,
μα
του Αισχύλου τον άκρατο σκοπό
«Η
ΕΛΛΑΔΑ ΣΚΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΞΕΝΟ»,
καθώς
ορμάτε, θ’ άξιζε να πω!
Αλλ’
αν η λόγχη και το Πνέμα ειν’ ένα,
λογιάστε
το, η ψυχή μου πόχει βγει
να
Σας προλάβει, πιο μπροστά από μένα,
κι
ακούοντας την υπέρτατη κραυγή,
ακούοντας
τον ακράτητο αυτό αίνο,
με
του Αισχύλου τον άσωτο σκοπό
«Η
ΕΛΛΑΔΑ ΑΣΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΞΕΝΟ»,
πέστε,
πως ήρτα αυτού, να σας τον πω!
3.12.1940
ΑΓΓΕΛΟΣ
ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου