Άλκης Αλκαίος: «Σ' ένα γεφύρι πέτρινο θα χτίσω την καρδιά μου...» ("Ηπειρώτικο")

Άλκης Αλκαίος

«Αυτό το κομμάτι υπήρχε καταγεγραμμένο μόνο στο μυαλό μου. Δεν έχω το χειρόγραφο ―τι έκπληξη!― και δεν είχα κάνει καμία πρόχειρη καταγραφή ούτε των στίχων ούτε της μουσικής.

Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, από ένα τετράστιχο, δεν μπορούσα να θυμηθώ τον τελευταίο στίχο.

Ακόμα δεν τον θυμάμαι.

Έσπασα το κεφάλι μου, τίποτα.

Ρώτησα την Έλλη και τον Γρηγόρη αν το βρήκαν στις σημειώσεις ή στα χειρόγραφά του, τίποτα.

Αφηρημένος, είπα να πάρω τον Άλκη τηλέφωνο να μου τον ξαναπεί.

Και τότε συνειδητοποίησα δύο πράγματα.

Πρώτον: για το υποσυνείδητο μου ο Άλκης είναι ακόμα εδώ

Δεύτερον: το αμετάκλητο γεγονός ότι ο Άλκης δεν είναι πια εδώ.

Και πένθησα αληθινά, ετεροχρονισμένα, σχεδόν ένα χρόνο μετά.

Το στίχο που έλειπε τον συμπληρώσαμε με τον Οδυσσέα.

Ελπίζω να μη φάμε καμία κατσάδα άνωθεν…

Αφιερώνεται στο φίλο, γείτονα και συναγωνιστή Γιώργο Μουτσόπουλο. 

Μ. Π.»

Μίλτος Πασχαλίδης, "ΑΓΥΡΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, Ο Άλκης Αλκαίος που γνώρισα...", εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 2013

Ηπειρώτικο

Σ' ένα γεφύρι πέτρινο

θα χτίσω την καρδιά μου,

όταν περνάς τον ποταμό

ν' ακούς τον αναστεναγμό

και τα παράπονά μου.

Το δέντρο κρύβει το πουλί,

τ' αγρίμι τ' άγρια δάση

και συ αγρίμι και πουλί

ό,τι γυρεύεις στη ζωή

το έχεις προσπεράσει.

Σ' ένα λευκό πουκάμισο

θα ράψω τα φτερά μου,

όταν διψάς για ουρανό

να το φοράς και να πετώ

μέσα στα όνειρά μου.

ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ