Στην τσέπη του παλτού σου
παλιό σουσάμι
φλούδια φιστικιών
και το τσαλακωμένο
γράμμα μου.
Ξύπνησαν λέξεις
φράσεις
ανακλαδίστηκαν
έτριξα μήνες εκεί
μέσα
μέρες του κρύου
νύχτες απ’ την
κρεμάστρα μέσα στη σιωπή
μήπως ακούσεις
άλλαξα στίξη
αμβλύνοντας υπαινιγμούς
κόπηκα ράφτηκα εν
αγνοία σου
κατά τις πιθανές
σου επιθυμίες.
Μα τώρα πια που
μπαίνει το καλοκαιράκι
κι είναι σαφείς οι
προοπτικές του μέλλοντός μας
αντί να γκρεμοτσακιστώ
πηδώντας
ή αντί να με
ξεγράψεις
στέλνοντας το παλτό
σου στο καθαριστήριο
θα σφίξω θα μαζέψω
σε σουσάμι ή φλούδι
κι απ’ τις ραφές θα
γραπωθώ για πάντα.
Κάποτε θα μ’
αγγίξουνε τα δάχτυλά σου.
Γιάννης Βαρβέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου