Ωδή στον Αθανάσιο Κλάρα

Λένε ότι λαλούν τ' αηδόνια κι αμάν αμάν

κηλαηδούν κι οι πέρδικες στ' απλάγια και στις ρεματιές

Χαρά και δυστυχιά ποτίσανε το χώμα

Πόσοι μ' εμίσησαν και θεν το θάνατό μου

μέρες και νύχτες περπατώ δίχως ψωμί δίχως νερό

ξένοι και ντόπιοι φύλακες ψάχνουν για να με εύρουν

Τζαβέλα μου περήφανε αγκάλιασέ με τώρα

αγκάλιασε και τίναξε το σώμα μου στο χώμα

για να στοιχειώσει ο όρκος μας της λευτεριάς το πότε

Στο φανοστάτη κρέμασαν τα δυο μας τα κεφάλια

πόσο ν' αντέξει κι ο καημός της προδοσιάς τα γλέντια

μην φοβηθείς μη γελαστείς πως πέθανα εχάθη

Και 'σεις βουνά μου κλάψτε με και πάρτε με μαζί σας

η άνοιξη κι αν λαχταρά ο κούκος δεν τη φέρνει

πότε ωρέ, πότε θα 'ρθει της ξαστεριάς το πότε,

οργή κι αντιλαλιά στενάζουν μες τα στήθια

γιατί δεν πρόκαμαν να πουν την άγραφη αλήθεια...

Μουσική-στίχοι: Γιάννης Τσιαντής (cardiotsiantis)

Οι τελευταίες ημέρες του Άρη Βελουχιώτη

Μουσική βασισμένη στα δημοτικά και παραδοσιακά μας τραγούδια.

Τιμή για εμάς που συμμετέχει με το κλαρίνο του ο Πετρολούκας Χαλκιάς

Από το album του λαβύρυθμου ''Πόλη - Εποχές - Άνθρωποι''

http://www.myspace.com/labyrythmos

Τραγούδι: Νίκος Κωνσταντινόπουλος

Κλαρίνο: Πετρολούκας Χαλκιάς

Λαούτο :Βασίλης Τριάντης

Κιθάρα : Άγγελος Καλοριζικάκης

Βιολί : Πέτρος Γιωρκάτζης

Νταούλι : Γιώργος Χαρωνίτης