Ο
Καρούσος είναι ένας από τους αγαπημένους μου ποιητές. Εκτός από σημαντικός λογοτέχνης,
είναι και καλός ζωγράφος. Έχει κάνει ατομικές εκθέσεις, συμμετείχε σε πολλές ομαδικές,
ενώ φιλοτεχνεί ο ίδιος τα εξώφυλλα των βιβλίων του. Παλιότερα ασχολήθηκε με το θέατρο
και την δημοσιογραφία, όμως τελικά τον κέρδισε η ποίηση. Και της το ανταπόδωσε.
Από
την ποιητική συλλογή ΠΟΡΕΙΑ, 1986:
ΘΟΛΑ
ΣΥΓΝΕΦΑ…
στο Γιάννη
Θολά
σύγνεφα
τα
μαδέρια βρεγμένα
σταγόνες
απ’ το ξύπνημα.
Δάχτυλο
τεντωμένο
το
κατηγορώ της εποχής
-η
οικογένεια
-υποχρεώσεις
-δανεικά
συγνώμη.
Κινείται
σα χορδή τόξου
ή
λάστιχου
με
την έγνοια
του
στραγγισμένου πουκάμισου.
Τρέχαν
οι κινήσεις κι ο νους τα ίδια μήκη,
μηχανικός
εξευτελισμός.
Κι
έτσι πήρε το τρίξιμο του ξύλου
ν’
ακούγεται σα τρίξιμο δοντιών
σα
μασούλημα
σαν
ανεπαίσθητο λειώσιμο της υπόληψης του εργάτη
κι
άλλες φορές
ώσπου
γέμισε η άπλα του δρόμου
το
κορμί του.
ΚΩΣΤΑΣ
ΚΑΡΟΥΣΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου