Σάββατο 3 Ιουνίου 2017

Ο Αρθούρος Ρεμπώ και η Παρισινή Κομμούνα


Η Κομμούνα του Παρισιού είναι η πρώτη προλεταριακή επανάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Για πρώτη φορά, οι εργάτες του Παρισιού ανατρέπουν την αστική κυβέρνηση και αρχίζουν να οικοδομούν το δικό τους κράτος, διακηρύσσοντας την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είχε σύντομη ζωή, 10 βδομάδες ή 72 μέρες (18 Μάρτη – 28 Μάη 1871), ήταν όμως αρκετή  για να σφραγίσει ολόκληρη την κοινωνική και πολιτική ζωή.

Σαν σήμερα, στις 28 του Μάη 1871, η Παρισινή Κομμούνα πνίγεται στο αίμα, με την αγριότητα των νικητών να ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Σχεδόν 100.000 Παριζιάνοι καταλήγουν στη φυλακή ή εξόριστοι, εκτοπίζονται, εκτελούνται.

Αν τα ματωμένα ίχνη της Κομμούνας του Παρισιού αποτελούν ταυτόχρονα και διδάγματα για το πώς (δεν) πρέπει να διεξάγεται η πάλη των εργατών με τους ταξικούς εχθρούς τους, η ανάρτηση αυτή έχει σκοπό να προσθέσει μια σελίδα σ’ αυτό που ήταν και υπηρέτησε ο Αρθούρος Ρεμπώ, κόντρα σ’ αυτό που βολεύει κάποιους να παρουσιάζεται ότι ήταν. Το να εντάσσεται ο Ρεμπώ, από ειδικούς και «ειδικούς», στους καταραμένους ποιητές και τέλος, σίγουρα βολεύει τους εκπροσώπους της τάξης που ο ποιητής πολέμησε με τη δύναμη των στίχων του.

Ο Ρεμπώ δεν αντιτάχτηκε απλά στους εκμεταλλευτές, όπως θα έκανε ίσως μια «συνηθισμένη» αντισυμβατική προσωπικότητα. Πήρε ξεκάθαρα το μέρος των εξεγερμένων προλετάριων και θρήνησε το ματωμένο τέλος αυτού του υπέροχου και πρωτοφανούς εγχειρήματος.

Οι «καταραμένοι ποιητές» ζούσαν αντισυμβατικά, έξω ή και ενάντια στα κοινωνικά πλαίσια, μέσα στις καταχρήσεις (αλκοόλ, ναρκωτικά) και την παραβατική συμπεριφορά. «Καταραμένος» ποιητής, ο Ρεμπώ, που όμως με την ποίησή του εξύμνησε τον πόθο του για ένα νέο κόσμο, της κοινωνικής ισότητας και της αδελφοσύνης. Έναν κόσμο για τον οποίο πάλεψαν και έπεσαν οι Παριζιάνοι Κομμουνάροι, που αποτέλεσαν την εμπροσθοφυλακή της καταραμένης για τους αστούς εργατικής τάξης.................. Διαβάστε το ολόκληρο στην ΚΑΤΙΟΥΣΑ (κλικ!)