Την κούνια σου
έκανα από ιτιά,
να μη σε πιάνει
κακή ματιά,
κι από την
Αρμενόπετρα βαθιά θα φέρω κύμα
για να σου μάθει το
πρώτο βήμα
κόρη, κορούλα μου,
ράχη ραχούλα μου…
Θα φέρω αθάνατους
και κυπαρίσσια
για να σου μάθουν πως
είν’ τα ίσια
κι από τις Κροκεές
ίσκιο θα φέρω να φυτέψω
τα καλοκαίρια να σε
κοιμίζω μόνον έξω
κόρη κορούλα μου,
βρύση βρυσούλα μου…
Με τους κορυδαλλούς
βάρδιες κάνω κοντά σου
για να μη χάσω
πρωτομιλιά σου,
κι αποβραδύς τις
νύχτες του Σαγκιά ξαμώνω
για να σου φέρνουν
ύπνο μόνο
κόρη κορούλα μου,
ψίχα ψυχούλα μου…
Θα βρω ένα δάσος να
σε βαφτίσει
όνομα θα σου φέρω
από τη Δύση
και τ’ άρματα θα
σου χαρίσω του παππού σου
για να κρατάν
ελεύθερο το νου σου
κόρη μου κόρη μου,
να ΄σουν αγόρι μου…
ΤΑΣΟΣ ΖΕΡΒΟΣ
(Ξύλινα τείχη,
1984-1987)
Από το βιβλίο
«Τάσος Ζερβός, ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ», Εκδόσεις «Το ροδακιό»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου