Φώτης Αγγουλές - Έτσι χωρίσαμε

Ούτε λυγμός, ούτε φιλί, ούτε δάκρυ.

Γιατί το δάκρυ κι ο λυγμός και το φιλί προδίνουν,

στον πόθο το φιλάργυρο, το θησαυρό του πόνου.

Έτσι λοιπόν χωρίσαμε , χωρίς φιλιά και δάκρυα,

σαν τις μεγάλες συμφορές, σαν τις βουβές τις μοίρες.

Και κρύψαμε τον πόνο μας και σφίξαμε τα χέρια

που τρέμαν σαν να σήκωναν ενός σταυρού το βάρος.

Και μας κοιτάζαν σιωπηλά με το θολό τους βλέμμα,

που σιγανοψιχάλιζε του χωρισμού τη θλίψη.

Μ’ ένα γλυκό χαμόγελο φωτίζουνταν τα χείλη τους,

μ’ ένα γλυκό χαμόγελο που δεν το λησμονούμε,

και θα φωτίζει τη βαθιά του χωρισμού μας νύχτα.

Έτσι λοιπόν χωρίσαμε, χωρίς φιλιά και δάκρυα,

μ’ ό,τι πολύτιμο είχαμε, γλυκό κι αγαπημένο.

………………………………………………………………………………..

θα ξαναρθούμε φτωχικά σπιτάκια στη γαλήνη σας.

Χέρια που μας προσμένετε ανοιχτά, θα ξαναρθούμε

με την καινούργιαν άνοιξη και με τα χελιδόνια,

να ξανατραγουδήσομε τις ομορφιές του Μάη,

που θα στολίσει μ’ άλικα τριαντάφυλλα τους τάφους.

ΦΩΤΗΣ ΑΓΓΟΥΛΕΣ