Kάποιος κάποια μέρα
θα δείξει το δρόμο
Το μέλλον θα ανάψει
ένα φως
και θα ασημώσει τη
θάλασσα
Ξέρεις, οι πόλεις ειν’
ακόμα γεμάτες ανάσες,
τα βράδια φορτωμένα
χαμόγελα
κι οι ονειροπόλοι
ιχνηλατούν αδοκίμαστες διαδρομές
κι ετοιμάζουν την
έξοδο
Κι εγώ μέσα από
μάσκες
διακρίνω σιγά-σιγά
το βαθύ και το
άσπιλο
Κι αν μιλάω με
σιωπές η με χρώματα
δεν είναι που δεν
έχω κάτι να πώ
αλλά που ακόμα δεν
υπάρχουν λόγια.
Αφού το αληθινό και
το απέραντο
δε χωράνε σε ρούχα
στενά
Πρέπει μια στάλα να
μεγαλώσω
Δεν είμαι αυτό που
μου λένε
Είμαι από βροχή και
κεραυνό
που σαρώνει το χάος
Είμαι από πέτρα και
άνεμο
που αφουγκράζεται
αστροπέλαγα να επιστρέφουν,
που με ένα τίποτα
μπορεί ξανά να γεννηθεί
και να ξαφνιάσει το
αναμφίβολο!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΑΡΡΗΣ
1 σχόλιο:
Μπράβο!
Πάντα ποιοτικοί οι στίχοι του Γιώργου Σαρρή.
Δημοσίευση σχολίου