ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ – Απόλογος

Ζω με υποψίες, μια υποψία ζωής,

και μου αρκεί να ΄χω κάτω από τη σκέψη

τ’ ουρανού του ψηλού που δε με βλέπει

τη συντροφιά σου, ω χόρτο που θροείς.

Ωσάν λαθραίος διαβάτης απ’ τη γη

με βιάση θα περάσω και θα φύγω,

μα θα με συνοδεύει εκεί το λίγο,

το λίγο φως που πήρα απ’ την αυγή.

Απ’ όσα θα ΄χω κάπως αισθανθεί

τον πόνο λέω να γνώρισα και μόνο,

γιατ’ οι χαρές μου επνίγονταν με στόνο

μες στο παράπονό μου το βαθύ.

Μα όταν θα πέσω στο άπειρο κενό,

να μη απομείνει θέλω πίσωθέ μου

ουδέ και μιας στιγμής η λύπη, Θε μου,

που αφήνει φύλλο φθινοπωρινό.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΤΖΙΟΥΛΑΣ