Στον
Αμερικανό ποιητή Ουώλτ Ουίτμαν και το ποίημά του O Captain! My Captain! έχουμε αφιερώσει
παλιότερη ανάρτηση ΕΔΩ. Σήμερα παραθέτουμε την μετάφραση, του ίδιου ποιήματος, του
αντιστασιακού ποιητή Νίκου Καρβούνη.
Στο θάνατο του
καπετάνιου
Τέλειωσε, καπετάνιο
μου, το φοβερό ταξίδι
τις τρικυμίες
ντροπιάσαμε, κερδίσαμε τη νίκη.
Να το λιμάνι,
θριαμβικά σημαίνουν οι καμπάνες.
Μυριόστομο το
αλαλητό που μας καλωσορίζει
και στη γερή την
πλώρη μας τα μάτια στηλωμένα
το άξιο μας
καμαρώνουνε κι’ ατρόμητο καράβι.
Μα ω, βάστα, βάστα
καρδιά. Ω, οι αιμάτινες στάλες
οι αιμάτινες στάλες
εδώ στο κατάστρωμα
σωριασμένος και
κρύος όπου κείτεται
νεκρός ο ακριβός
καπετάνιος μου.
ω, σήκω, καπετάνιο
μου, ν’ ακούσεις τις καμπάνες!
Για σε ανεμίζουν
φλάμπουρα και σάλπιγγες ηχάνε,
για σε λουλούδια
φέρνουνε και στέφανα και δάφνες
για σένα μ’
ανυπόμονη αναγαλλιά τρικυμίζει
ανθρωποπέλαο στη
στεργιά και σένα αναζητάνε
τα χίλια μύρια
πρόσωπα με πόθο αναγερμένα.
Σου ανασηκώνω αλαφρά
το κεφάλι πατέρα
με χέρι τρεμάμενο.
Σήκω!
Ψεύτικο όνειρο
θάναι που κοίτεσαι
στο κατάστρωμα
νεκρός, καπετάνιο μου.
Δεν κραίνει ο
καπετάνιος μου, το χέρι μου δε νιώθει.
Άσπρα τα χείλη,
ακίνητα και μένει σωριασμένος
δίχως πνοή και
θέληση, δίχως λαλιά ο πατέρας.
Τέλειωσε πια το
φοβερό ταξίδι. Το καράβι
που απ’ τις
φουρτούνες γλύτωσε, γερό και κερδισμένο
σ’ αραξοβόλι
σίγουρο την άγκυρα έχει ρίξει.
Αναγαλλιάστε
στεργιές, χτυπάτε καμπάνες
μα εγώ, με θλιμμένο
το βήμα
περπατώ στο
κατάστρωμα όπου κείτεται
νεκρός ο ακριβός
καπετάνιος μου.
Walt Whitman
Μετάφραση: Νίκος
Καρβούνης
(Όπως δημοσιεύτηκε
στον Ριζοσπάστη, την Πέμπτη 22 Μάη του 1947.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου