Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Αδημονώντας για την πρώτη φθινοπωρινή βροχή…



...με συντροφιά  ένα ποίημα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.

ΠΟΘΟΣ

Βαθύ χινόπωρο γοερό, πόσον καιρό σε καρτερώ,
με τις πλατιές, βαριές σου στάλες·
των φύλλων άραχλοι χαμοί, των δειλινών αργοί καημοί,
που με μεθούσατε τις προάλλες…

Τα καλοκαίρια μ’ έψησαν, και τα λιοπύρια τα βαριά,
κι οι ξάστεροι ουρανοί οι γαλάζιοι:
απόψε μου ποθεί η καρδιά, πότε να ρθει, μες στα κλαριά,
ο θείος βοριάς και το χαλάζι!

Τότε, γερτός κι εγώ, ξανά, μες στα μουγγά τα δειλινά,
θ’ αναπολώ γλυκά, ―ποιος ξέρει,
και θα με σφάζει πιο πολύ, σαν ένα μακρινό βιολί,
το περασμένο καλοκαίρι…

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ


(ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδόσεις ΖΗΤΡΟΣ, Θεσσαλονίκη 2001)

4 σχόλια:

sofia είπε...

Φθινοπωρινή μέρα

Κύριε,είναι καιρός. Το θέρος κράτησε πολύ.
Στα ηλιακά ωρολόγια τις σκιές σου ρίξε
και λευτέρωσε στα λιβάδια τους ανέμους.

Πρόσταξε τους στερνούς καρπούς να γινωθούνε
δυο μέρες νότου δώσε τους ακόμη,
βιάσε τους να ωριμάσουν πια και διώξε
τη στερνή γλύκα στο βαρύ κρασί.

Όποιος σπίτι δεν έχει τώρα, δε θα χτίσει πια.
Όποιος μονάχος είναι τώρα, για καιρό θα μείνει,
θ' αγρυπνά,θα διαβάζει, θα γράφει γράμματα μεγάλα
και στις δενδροστοιχίες εδώ κι εκεί, δίχως γαλήνη
θα πλανιέται, τα φύλλα ενώ θα σέρνονται στο χώμα.

Εκλογή από το έργο του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, μτφρ. Άρης Δικταίος, Κάδμος 1957 και βρίσκεται στο Λογοτεχνικό Μηνολόγιο των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Καλώς να τη δεχτείτε τη φθινοπωρινή βροχούλα.Εδώ το φθινόπωρο έχει έρθει ήδη από μέρες.

Καλησπέρα

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα.
Ευχαριστώ...μα δεν την βλέπω να ρχεται σύντομα. Αν και τις τελευταίες δυο-τρεις μέρες όλο και το γυροφέρνει ο -συννεφιασμένος- ουρανός, δεν δείχνει να χει όρεξη για "πολλά". Κάπως σαν τη διάθεσή μας τον τελευταίο καιρό...
Καλή δύναμη!

Giannis Pit. είπε...

Εκπληκτικά και τα δύο.....! Καλό Φθινόπωρο να έχουμε.

Οικοδόμος είπε...

Καλησπέρα Γιάννη.
Το φθινόπωρο είναι η πιο όμορφη εποχή. Δυστυχώς πολλές ομορφιές της φύσης και της ζωής, μας έκαναν από καιρό να μην μπορούμε να τις χορτάσουμε. Να ξεκλέβουμε μόνο που και που μικρές δόσεις, μπορούμε, που λειτουργούν όμως σαν πηγές δύναμης και αισιοδοξίας... πως θα ρθει η μέρα που θα τους αλλάξουμε τον... "κακό" μας τον "καιρό"... για πάντα.
Καλή δύναμη φίλε!