Από τον ποιητή Χρήστο Δημούλα λάβαμε και δημοσιεύουμε έξι ποιήματα που έγραψε, όπως σημειώνει, μετά από μελέτη Μπρεχτ. Τον ευχαριστούμε.
Σ'
ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Σ'αυτό
το σπίτι, το γεμάτο υγρασία
το
κρεβάτι μου σχεδία στον ωκεανό
και
μία πραγματικότητα, πνιγμός και ξηρασία
χέρια
ψάχνουνε σπαθιά, τα βλέπω και πονώ..
Σ'αυτό
το σπίτι, που πυρετός το καίει
τριγυρνάνε
μάτια που γυρεύουν ξαστεριά
κι
όσα ξερουνε τι ακριβώς τους φταίει
να
κάψουνε ζητάνε κάθε κάλπικη ζαριά..
Σ'αυτό
το σπίτι, που ομιλίες το τρυπάνε
μές
στους τοίχους του, μία ροή σαν φίδι
σέρνεται
στους σωλήνες του, που γέρασαν και σπάνε
κι
αρχίζει το μακρύ, χωρίς επιστροφή ταξίδι.
Σ'
αυτό το σπίτι, που το ρημάζουνε κανόνια
τα
γεγονότα, η Ιστορία, τα ξεπεσμένα χρόνια
τα
σκισμένα της ψυχής τα λευκά σεντόνια..
Άγρυπνος
παλεύω για νέα χελιδόνια!
25/11/2016
ΤΟ
ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
Πόσο
νοικιάζεται σήμερα το πνεύμα;!
Πόσο
κοστίζει απόψε η τιμή του;!
Τι
παράδες μας ζητά για να μας δώσει το ψωμί του;!
Σήμερα;
Πανάκριβα πουλιέται!
Αύριο;
Κι άλλο θ'ακριβύνει!
Η
ψεύτικη διανόηση, μία πόρνη που κουνιέται
με
τα χείλια της στο γκρεμό μας ρίχνει.
Η
δήθεν κουλτούρα σήμερα παγώνει τους εργάτες
στον
γκρεμό μας σπρώχνει με λόγια και παρλάτες
μα
δεν το ξέρει η βρώμα
έτσι
γεννιούνται επαναστάτες!
20/12/2016
ΤΟ
ΠΡΟΪΟΝ-ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Πώς
εισβάλλουν τα νέα της τηλεόρασης
του
γείτονα στην καμαρά μου...
Πώς
μεγαλώνει η ανεργία του απέναντι οικοδόμου
και
σκάβει λάκκο στην χαρά μου...
Πόσο
μακρινό φαντάζει
για
τα λεφτά μου το χωριό μου...
Πόσοι
ονομάζουν γραφικό
τον
δίκαιο θυμό μου...
Όσες
χάρες ετούτη η πλάση
τόσες
αλυσίδες στους ανθρώπους..
Η
Επιστήμη να μπορεί τον καθένα να χορτάσει
βομβαρδισμένους
όμως, καταντά τους τόπους..
Το
προϊόν που εμπόρευμα το κάνουν
αργά
ή γρήγορα στο αίμα θα βουλιάζει
και
οι παραγωγοί του αν δεν το καταλάβουν
ο
'Ηλιος γι'αυτούς ποτέ δεν θα χαράζει..
29/12/2016
Η
ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΠΟΡΟΥ
Μαστίγωμα
στο βλέμμα, τα όσα συμβαίνουνε εδώ
κι
όμως το κακόμοιρο, Μεσσία πώς γυρεύει!
Η
κίνηση παραγωγής, άναρχη χωρίς αιδώ..
Κι
ο ''καρχαρίας'' που μας τρώει, κοίτα τον.. Πως θεριεύει!
Τώρα..Μελέτες
και πλάνα και κονδύλια..
Φτιάχνουνε
δρόμο που στον γκρεμό πηγαίνει..
Τα
δάκρυα πιά ας σταματήσουνε στα χείλια
με
το κλάμμα ο Νούς ποτέ μπροστά δεν βγαίνει.
Κι
ενα εργατάκι που μαχαιρώνει η Αδικία
γίνεται
αιτία και γεννιέται ενα σποράκι
κι
όλα μες στην πνιγηρή και την αισχρή ησυχία
δημιούργουνε
ενα σπόρο και νάτο το Δεντράκι.
29-12-2016
XΩΡΑ
ΜΙΚΡΗ-ΧΩΡΑ ΠΙΚΡΗ
Χώρα
μικρή, χώρα πικρή, με το γέλιο σου πάντα φωναχτό
λέξη
φαεινή, με τιμή φθηνή, υποκρισίας υφαντό
κοπέλα
γερασμένη, γριά μασκαρεμένη
νιότη
τσακισμένη, σε χάπια βουτηγμένη
είσαι
πάντα στα κόλπα η χασούρα
σε
κρύσταλλο-ουρανό θολούρα.
Μελάνι
στην καρδιά σου
αίμα
στη ματιά σου
αφύλαχτη
πνοή
άσκοπο
πρωϊ.
Ξυραφιές
στα δύο χείλια
μαρτύριο
τα μίλια
του
ταξιδιού προς την αυγή
μάχη
θανάτου η στιγμή.
Δάχτυλα
παγώνουνε να δείχνουνε μπροστά
τα
τσακίζουν απολύσεις, μετρήσεις,ποσοστά
καράβια
οι λυγμοί και πνίγονται
ιδέες-βρωμόνερα
που πίνονται.
Χώρα
μικρή, χώρα πικρή, ελπίδα χτυπημένη
θάλασσα
άβουη μά ανταριασμένη
με
σιωπή οι εχθροί σε κηλιδώνουν
την
κρυμμένη σου οργή κι άλλο την φουντώνουν..
Τα
νέα φορτηγά
Πέρασαν
ξανά τα φορτηγά, να φορτώσουν την πραμάτεια
να
φύγουνε προς τα ψηλά, θεόρατα παλάτια
εκεί
που σκλαβώνουν αετούς με δακρυσμένα μάτια
με
τσακισμένα τα φτερά, με την καρδιά κομμάτια.
Ιππότες
τα συνόδεψαν με την στολή την γκρίζα
στρατιωτάκια
τρόμου με την καρδιά στην πρίζα
ολόϊδια
ρομπότ με το κλειδί στην μίζα
της
ανθρωπιάς γαζώνουνε το φύτρο και την ρίζα.
Σκοτεινός
ο ουρανός, καθρέφτης που ραγίζει
την
μαύρη κοινωνία μας που συνεχώς σαπίζει
τ'άδικο
που ανδρώνεται ημέρα την ημέρα
καράβι-καρυδότσουφλο
που έπεσε στην ξέρα.
Μα
έρχονται νέα φορτηγά να σκίσουν τον αγέρα
ξεφορτώνουν
λεβεντιά, τον φόβο κάνουν πέρα
σαρώνουν
τα θανάτικα, του τρόμου την φοβέρα
το
δίκαιο ατσαλώνουνε κάθε νυχτιά και μέρα!
Πρωτοεμφανίστηκε
στα γράμματα το 2001 με το: Ψάχνοντας ένα αστέρι που χάθηκε, μικρό πεζό όπως κι
άλλα στο Παλμό της Λαϊκής Αγοράς, εφημερίδα που εξέδιδαν για πολλά χρόνια οι
πατέρας και θείος του καλύπτοντας κλαδικά και γενικής φύσεως θέματα.
Κέρδισε
έπαινο στον ΚΗ Πανελλαδικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του 2010 από τον Φιλολογικό Σύλλογο "Παρνασσός"
για την ως τώρα ανέκδοτη ποιητική του συλλογή "Ποθητός ρεαλισμός". Το
ίδιο έτος έγραψε στίχους για τα πέντε απ’ τα έξι τραγούδια της δισκογραφικής
δουλειάς της Τάνιας Ροζάκη: Δρόμοι που σκεπάζει η μοναξιά.
Το
2011 επιμελείται το χρονολόγιο του κλασσικού φιλειρηνικού περιοδικού Δρόμοι της
Ειρήνης, το 2012 μετέχει στο ιντερνετικό περιοδικό 0+1 των νέων λογοτεχνών
φίλων του, Φώντα Μακρόπουλου & Ιάκωβου Γερακόπουλου, ενώ απ’ τον Απρίλη του
2013 συνεργάζεται στην "Φωνή των Λογοτεχνών" από το πρώτο τεύχος της.
Τον
Δεκέμβρη του 2013 εκδίδει την ποιητική συλλογή: Με λάδι του παρόντος καίνε του
μέλλοντος καντήλια, από τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ.
Τον
Νοέμβρη του 2014 εκδίδει ξανά στις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ την ποιητική συλλογή Οι
λαϊκατζήδες.
Τον
Φλεβάρη του 2015 καλέστηκε γ’ αυτές τις ποιητικές συλλογές του, στην
επιστημονική-λογοτεχνική εκπομπή του HIGH CHANNEL Όπερ έδει ποίησαι. Τον
επόμενο Σεπτέμβρη ξεκινά να δημοσιεύει ποίηση & άρθρα στο ηλεκτρονικό
περιοδικό FRACTAL, Η ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ενώ τον Ιούλιο εκδίδει σε ποιητική
μορφή τη βιογραφία του μεγάλου χαράκτη και ζωγράφου της Εθνικής Αντίστασης
Γιώργου Φαρσακίδη: "ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΑΡΣΑΚΙΔΗΣ Ο ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ από τις
εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ.
Συνδημιουργός
από το Μάιο του 2016 του Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγ. Δημητρίου & Νοτίων
Προαστίων.
Ποιήματα
και κριτικές αναφορές του έργου του βρίσκονται εκτός των προαναφερθέντων, σε
πολλά εγχώρια έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης και πολιτισμού άλλα και σε
ανάλογα της Αυστραλίας και του Βελγίου.
Άλλα
ενδιαφέροντά του: θέατρο, εικαστικές τέχνες, ταξίδια και κοινωνικές
δραστηριότητες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου