Δυο ποιήματα του Κούρδου ποιητή ΛΑΤΙΦ ΧΕΛΜΕΤ

Ο Κούρδος ποιητής Λατίφ Χελμέτ (Latif Halmat ή Letîf Helmet) γεννήθηκε το 1947 στο Κιφρί, κοντά στο Κιρκούκ, στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία τις δεκαετίες ΄70 και ΄80. Έχει εκδώσει είκοσι ποιητικές συλλογές, ενώ έχει γράψει θεατρικά έργα και βιβλία για παιδιά.

Τα ποιήματα που παρουσιάζει σήμερα η στηθάγχη δημοσιεύτηκαν στην ελληνική έκδοση (1985)  της εφημερίδας της Κ.Ο. του Κ.Κ.Ιράκ στην Ελλάδα, με τίτλο  «ΤΟ ΙΡΑΚ».

1. Καταπίεση

Η καταπίεση

χαρίζει στον μουγκό, γλώσσα

χαρίζει στον βράχο, πόδια

μαθαίνει στα μωρά,

από την κούνια

πώς να στηρίζουν στους ώμους

τα ντουφέκια.

2. Τρίτος παγκόσμιος πόλεμος

Ένα καταπράσινο δάσος

σιωπηλά,

από τα βάθη της γης,

ανέσυρε τις ρίζες του

και τις πυρπόλησε,

όταν έμαθε

πως ένα πρωινό

θα κόψουν

τους κορμούς του

για να φτιάξουν

κοντάκια

για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.

Στα παιδικά του χρόνια

η καρδιά του

χτυπούσε

με την πορεία των ποταμών

και χαμογελούσε

στα πρόσωπα των αστεριών.

Στα παιδικά του χρόνια

έμαθε

να αγαπά τα βουνά, τα πουλιά.

Η καρδιά του συνήθισε

σε εκείνες τις βροχές

που φυλακίστηκαν,

για να μη βραχούν οι ώμοι

και οι όμορφες επερχόμενες μέρες.

Στα παιδικά του χρόνια

έμαθε

να υποψιάζεται

κάθε ήσυχο και αργό ποταμό,

να υποψιάζεται

κάθε ψεύτικο αστέρι της αυγής.

ΛΑΤΙΦ ΧΕΛΜΕΤ